ارتباط و تعامل در فضای جریان ها و مکانهای شهری

پیشرفت قابلیتهای فناوریهای دیجیتال و برخط که به عنوان فناوریهای جدید شناخته می شوند، در حدود نیم قرنی که از ظهورشان می گذرد موجب نزدیکی و پیوند فضای مجازی شکل گرفته توسط آنها با فضای کالبدی شهرها شده است. امروزه برای بسیاری تصور حضور در فضای شهری بدون دسترسی به نقشه های به نگام در گوشی های هوشمند و مکان مندسازی خود در جهان اطلاعات مشکل به نظر می رسد. محیط شهرها و فضاهای عمومی شهری اکنون متاثر از ویژگیهای حاصل از دوفضایی شدن دیگرگونه درک، تجربه و ساخته می شوند و فهم جریان زندگی شهری و محتوای فضای شهری امروز تنها با شناخت این ویژگیهای جدید امکان پذیر خواهد بود. مقاله حاضر به بررسی نظری تغییرات فناوری و به خصوص فناوری دیجیتال در عرصه شهری می پردازد و سعی کرده آن را از منظر شهرسازی مورد بررسی قرار دهد. سپس به ویژگی های فضاهای شهری خوب پرداخته و تعاملات انسانی را در فضاهای شهری تحت تاثیر فناوری دیجیتال مورد تحلیل قرار داده است. بر اساس یافته های پژوهش ادراک فضا دیگر نه فقط از طریق درگیری حسی با مکان، بلکه با دسترسی به الیه ای اطلاعاتی و آگاهی از داده ها، ابعاد تاریخی و روایت های مربوط به مکان شکل می گیرد؛ تجربه ی اجتماعی در فضای شهری بیش از روابط چهره به چهره، با اتصال به شبکه های گسترده و موقت شکل گرفته حول موضوعات مشخص معنا می یابد؛ و فضاهای شهری نه مکان های مکث، بلکه محل شکل گیری گره های برخورد جریان های مادی و برخط شهری هستند. بنابراین طراحی و مدیریت فضای شهری هیبریدی امروز با در نظر گرفتن این کیفیتهای جدید می تواند بستر لازم برای جریان زندگی شهری دوفضایی را فراهم آورد.

کلیدواژه ها:

فضای شهری ، ادراک فضایی ، فضای جریانها ، دوفضایی شدن