بررسی زیرساخت های حیاتی شهری محله پونک تهران از منظر شاخص های زیست پذیری

پذیری کیفیت زندگی، استاندارد زندگی و مطلوبیت کلی زندگی مردم در یک محدوده مانند شهرزیست زیست پذیری شهرها یکی از ابعاد مهم در پایداری می باشد که با شاخص های متنوعی از ابعاد اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، کالبدی و... اندازه گیری می شود. کمیت و کیفیت زیرساخت های شهری یکی از شاخص های مهم کالبدی در تعیین میزان زیست پذیری شهرها می باشد. بنابراین توجه به زیرساخت های حیاتی در شهرها تاثیر قابل توجهی در دستیابی به زیست پذیری و در نهایت به پایداری خواهد داشت. هدف از پژوهش حاضر بررسی وضعیت زیست پذیری محله پونک از منظر شاخص زیرساخت های شهری است. محله پونک یکی از محلات شمال غرب تهران است که دارای با توجه به ساختار کالبدی نسبتا جدید آن به نظر می رسد که از زیرساخت های مناسبی برخوردار باشد. روش تحقیق آمیخته (کمی-کیفی) با هدف کاربردیفیک - و همچنین تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون لیتحل T-test و Pearson در نرم افزار SPSS و ابزار Buffer در نرم افزار GIS و مشاهدات میدانی نگارنده استفاده شده است. در این پژوهش با استفاده از مطالعات کتابخانه و تهیه مبانی نظری و تعیین شاخص های موثر بر زیست پذیری که مرتبط با زیرساخت های شهری می باشند و بررسی نقشه های منطقه با استفاده از نرم افزار Arc GIS ابتدا وضعیت محله را در خصوص هر یک از شاخص ها بررسی و در نهایت با تلفیق اطلاعات براساس وزن دهی متناسب با تاثیر هر یک از شاخص ها، وضعیت کلی محله در خصوص زیرساخت های حیاتی و میزان زیست پذیری محله را تعیین نموده ایم. براساس نتایج به دست آمده بررسی ها حاکی از آن است که ۵۳ درصد از مساحت محله از منظر زیست پذیری مطلوب و ۲۹ درصد نامطلوب می باشد. همچنین ۱۸ درصد نیز در وضعیت متوسطی قرار دارد.

کلیدواژه ها:

زیست پذیری ، زیرساخت شهری ، پونک