شناسایی عوامل موثر بر پیاده روی سالمندان در فضاهای شهری در شهر اصفهان

طبق آمارهای جهانی، جمعیت افراد سالمند در جهان رو به افزایش است، آمارها در کشور ما نیز تطبیق ناپذیر است. با ورود به دوره سالمندی، تغییرات چشمگیری در ویژگی های فیزیولوژیکی و روحی-روانی انسان رخ می دهد. این تغییرات، افراد سالمند را وادار می سازد تا محیط فیزیکی را به گونه ای متفاوت از جوان ترها درک کرده و پاسخ های متفاوتی بدهند. سالمندان از جمله گروه های اجتماعی هستند که به دلیل شرایط سنی و کاهش نسبی فعالیت های کاری، اوقات فراغت بسیاری دارند و امکان استفاده آن ها از فضاهای شهری برای انجام فعالیت های اختیاری و اجتماعی بیش از دیگر قشرهای جامعه است. پیاده روی یکی از مهم ترین فعالیت هایی است که سالمندان در فضاهای شهری می توانند انجام دهند که در صورت برخورداری از شرایط و شاخص های لازم و کافی برای حضور این افراد با تمایل کافی از این فعالیت استقبال می کنند، اما بسیاری از فضاهای شهری در کشور ما در حال حاضر پاسخگوی نیازهای سالمندان نیستند. در این مطالعه به مصاحبه با ۳۰ نفر از سالمندان ساکن در شهر اصفهان پرداخته شده است و پس از یافته های حاصل از مصاحبه ها تحلیل تماتیک شده است. نتایج تحلیل تماتیک نشان می دهد که عوامل کالبدی، فرهنگی و اجتماعی و اقلیمی عواملی هستند که بر پیاده روی افراد سالمند تاثیرگذار هستند. در نهایت به ارائه راهکارهایی برای بهبود فضاهای شهری برای پیاده روی افراد سالمند پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

فضاهای شهری ، سالمندان ، شهر اصفهان ، پیاده روی