سنجش اثرات خلاقیت در محلات دوستدار کودک بر ارتقا فضایی

مکان تاثیری مستمر و قاطع روی هر موجود زنده دارد، چرا که مکان ارتباط برقرار می کند، بر گزینه های رفتاری تاثیر می گذارد و حواس را به کار می گیرد. بنابراین باید به اصل توجه به نیاز همه اقشار استفاده کننده توجه ویژه داشت و در این میان نیز توجه به نیازهای کودکان و پرداختن به آنها از طریق ایجاد مکان های متناسب با کودکان یکی از راه های یادگیری معنادار از مکان و تقویت قوه خلاقیت و تخیل آنها است. فضاهای فرهنگی-تفریحی به عنوان مکانی کودک مدار قابلیت تبدیل به مکان پرورش خلاقیت کودکان را دارند. در این میان برنامه ریزی محلات به عنوان اولین عرصه عمومی که کودکان در تعامل با آن قرار می گیرند، مورد اهمیت است. در سالهای اخیر کامل ترین پژوهش در رابطه با کودکان در قالب رویکرد شهر دوستدار کودک انجام گرفته است، اما بیشتر این تحقیقات به جنبه های حقوقی کودکان پرداخته اند. این پژوهش بر آن است که به جنبه های اثرات فضایی مکان های فرهنگی-تفریحی این موضوع بپردازد. برای تحقق این امر با هدف اصل دستیابی به ویژگی های ساختاری مکان های فرهنگی-تفریحی در محلات دوستدار کودک و براساس رویکرد شهر دوستدار کودک، با روش های کیفی، پرسشنامه، مصاحبه و تحلیل های گرافیکی نقاشی کودکان نظرهای آنان و فضاهای محله بررسی گردید. برای پیاده سازی این روش ها محله اعتمادیه شهر همدان به عنوان نمونه موردی انتخاب شد. اطلاعات بدست آمده از روش های مختلف مورد تحلیل قرار گرفت و در پایان با بهره بردن از مولفه های خلاقیت در محیط و مولفه های فضاهای فرهنگی-تفریحی به بررسی اثرات این فضاها بر خلاقیت کودکان می پردازیم. محلات دوستدار کودک به ارائه راهبرد ها و سیاست هایی مبتنی بر اهداف متنوع، پیشنهادهایی در امر برنامه ریزی را شرح داده تا این نتیجه حاصل شود که می توان فضاهایی را خلق کرد که انتظارات کودکی کودکان را برآورده سازد.

کلیدواژه ها:

کودک ، شهر ، محله دوستدارکودک ، اثرات فضایی ، همدان