بررسی مولفه های زیباشناسی در شهرسازی با رویکرد شهر ایرانی-اسلامی

زیبایی در همه جوامع و فرهنگ ها امری مطلوب است. به گونه ای که هر کسی به مرتبه و درجه ای از زیبایی گرایش و د اندیشمندان مسلمان همواره، همراه با دیگر عناصری که تمایل نشان می دهد. بحث زیباشناسی در شهرسازی نز در حکمت نظری و عملی بدان وابسته است؛ بررسی می شود. هنر، آفرینش زیبایی است و زیبایی شناسی نمودار و برآمده از ارزش های فرهنگی و نشانگر سمت و سوی دگرگونی های فرهنگی و اجتماعی در هر جامعه است، با مطالعه آن می توان سیر فرهنگی جامعه را ارزیابی کرد. از لحاظ زیباشناسی، شهر به عنوان یک پدیده، محل تقاطع هنر و افکار عمومی که آثار و قرار گرفته اند و مردم مورد توجه، معماران در طی دوران خود از جانب حاکمان، هنرمندان هامی باشند، شهر، میدان ها و بازار در شهرهای اسلامی، گواه بر این مطلب است. شهرسازان معماری مساجد در شاهکارهای زیباشناسی اما اکنون توسعه روزافزون د؛ر به فردی در گذشته خلق کرده انو معماران ایرانی با پشتوانه و تفکرات اسلامی آثار منحص ویژگی فضای شهری مطلوب شهرها، موجب دگرگونی در منظر و فضاهای شهری گردیده. به طوری که فضاهای موجود و زیبای گذشته ندارند. بخشی از این مسئله به دلیل نادیده انگاشتن اصول و معیارهای طراحی و بخش دیگر به دلیل و کم افوال ا در شهرسازی و معماری است، که باعثو تاثیر فرهنگ غربی عدم توجه به شرایط فرهنگ ایرانی و اسلامی ذا هدف این پژوهش شناسایی و ارائه مولفه . لاستهای ایرانی اسلامی گردیده شهردر اسی جنبه زیباشنرنگ تر شدن ها و معیارهای زیباشناسی با رویکرد شهر ایرانی-اسلامی است. روش شناسی این پژوهش توصیفی-تحلیلی و به لحاظ هدف از نوع بنیادی می باشد.

کلیدواژه ها:

زیباشناسی ، شهرسازی ، شهر ایرانی-اسلامی