تدوین مدل ساختاری توانمندیهای محیطی در توسعه مشارکت اجتماعی در شهر شاهین شهر

هدف پژوهش حاضر تدوین مدل ساختاری توانمندیهای محیطی در توسعه مشارکت اجتماعی در شهر شاهین شهر می باشد. پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی بوده و دارای ماهیت و روش توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری مورد پژوهش شامل کلیه شهروندان بالای ۱۵ سال شهر شاهین شهر به تعداد ۱۰۰۰۰۰ نفر بوده و تعداد نمونه برای ۳۸۳ نفر بر اساس فرمول کوکران و شیوه تصادفی در دسترس شهر شاهین شهر تعیین شدند. ابزار پژوهش مشتمل بر دو پرسشنامه محقق ساخته شامل مشارکت شهروندان و توانمندیهای محیطی به ترتیب با ۱۴ و ۱۵ سوال که روایی آن به شیوه محتوای و صوری و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب ۰/۸۴ و ۰/۸۷ تایید شد. داده های گردآوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون تحلیل مسیر معادلات ساختاری در نرم افزار PLS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که به طور کلی توانمندیهای محیطی بر مشارکت اوقات فراغت با ضریب تاثیر ۰/۴۵ و مقدار T ۰/۸۷ معنادار داشته است. در این میان توانمندیهای محیطی با ضریب تاثیر ۰/۶۳ و مقدار ۶۵/۷ T، توانمندیهای اجتماعی با ضریب تاثیر ۰/۷۶ و مقدار ۰/۹۲۴، توانمندیهای محیطی با ضریب تاثیر ۰/۸۲ و مقدار ۱۳/۴۷ T بر اعتماد اجتماعی با ضریب تاثیر ۰/۶۳ و مقدار ۶۵/۷ T، توانمندیهای محیطی با ضریب تاثیر ۰/۷۲ و مقدار ۸۰/۵ T بر امور محله با ضریب تاثیر ۰/۸۵ و مقدار ۲۹/۱۰ T، توانمندیهای محیطی در شهر با ضریب تاثیر ۰/۷۴ و مقدار ۹۰۶ T و توانمندیهای محیطی با ضریب تاثیر ۰/۹۱ و مقدار ۴۷/۳ T بر قدرت تصمیم گیری معنادار داشته است.

کلیدواژه ها:

مدل ساختاری ، توانمندیهای محیطی ، توسعه مشارکت اجتماعی ، شهر شاهین شهر