معاصرسازی بافت تاریخی شهر تبریز با رویکرد خاطره انگیز

معاصر سازی بافت های تاریخی در واقع تولید سازمان فضایی جدید منطبق بر شرایط تازه و ویژگیهای نو که همگی در ایجاد روابط شهری جدید و یا تعریف دوباره روابط شهری بافت تاریخی موثر می افتد که میتواند شامل شباهت های ظاهری سازمان فضایی معاصر با سازمان فضایی کهن باشد ولی رفتارهای سازمانی فضای معاصر و هنجارهای حادث شده از آنها هیچ شباهتی به آنچه از قبل بوده نخواهد داشت و خود دارای شخصیت و هویتی مستقل می باشند. بافت تاریخی- فرهنگی شهر تبریز هم نماد و بازگو کننده هویت و میراث چند هزار ساله آن است، لیکن آسیب شناسی آن در شهر تبریز نشان می دهد، در دوران معاصر از یک سو با پیدایش نیازها و عملکردهای جدید و از سوی دیگر با پیدایش تمنایی برای دگرگونی ها، منزلت و کارکرد فضاهای تاریخی آن دچار دگرگونی اساسی شده است بنابراین ضروری است که در هرگونه معاصر سازی به ابعاد، کالبدی اقتصادی و اجتماعی- فرهنگی بافتهای تاریخی اندیشیده شود، تا کیفیت زندگی در بافت تاریخی را بهبود بخشد. هم پیوندی های مولفه های کالبدی، اقتصادی، اجتماعی- فرهنگی و زمینه گرایی و توسعه یکپارچه در مداخالت اهمیت هماهنگی با بافت و حفظ ارزشهای بافت د ر مداخالت را مطرح می سازد. لذا در دوره معاصر اهمیت ایجاد حس مکان، عوامل اجتماعی و فرهنگی و تامین نیازهای ساکنین و از همه مهمتر حفظ و احیای هویت از دست رفته بافت تاریخی- فرهنگی در اولویت مداخالت در بافت تاریخی است.

کلیدواژه ها:

معاصرسازی ، خاطره انگیزی ، بافت تاریخی تبریز