تدوین راهبردهای بازآفرینی بافت تاریخی شهر تبریز با رویکرد گردشگری شهری

بافت های تاریخی گنجینه گران بهای شهرهایی هستند که نمود تمدن چندین هزارساله می باشند. گاهی این گنجینه ها آنگونه که باید مورد توجه قرار نمی گیرند و از بین می روند. برای اینکه بافت ها به عنوان میراث باقی بمانند، باید بتوان آنها را غنا بخشید و به جهانیان معرفی نمود. بررسی گردشگری با توجه به انگیزه های مختلف آن نیاز به مطالعات دقیق دارد؛ زیرا نتایجی که از این مطالعات به دست می آید در برنامه ریزی در حوزه گردشگری بسیار موثر است و موجب شناخت بیشتر منابع گردشگری برای دستیابی به توسعه پایدار می شود. جهانگردی شهری امروزه به صورت یکی از فعالیت های مهم اقتصاد درآمده است که جریان کارها، اقدام های اجتماعی و تغییرات فضایی را شکل می دهد. بافت تاریخی تبریز مانند بسیاری از بافت های تاریخی دچار مشکلاتی است، این مشکلات شامل ساخت و سازهای ناهنجار و بی مطالعه، توسعه غیرهوشمندانه محلات، عدم سازگاری و تناجس در بناها، ناهماهنگی ساخت و سازهای جدید و قدیم و گسستگی در فضاهای شهری و عدم کفایت و عرض کم معابر در داخل محلات است. آشفتگی در بافت های تاریخی ابعاد گوناگونی را شامل می شود که برای مقابله با این آشفتگی ها باید راه مقابله ای را در پیش گرفت که شهر و بافت تاریخی را به صورت عنصری یکپارچه در نظر بگیرد.

کلیدواژه ها:

بازآفرینی ، گردشگری ، بافت تاریخی