تبیین مولفه های اجتماعی کیفیت مکان فضاهای شهری در سکونتگاه های غیررسمی، نمونه مورد مطالعه: مالزینال تبریز

حضور انسان در مکان های شهری به معنای اتصال به وجودی جمعی و فضای ادراک شده توسط او، حاصل گفتمانی بین ذهن و اجتماع است. بدین واسطه حضور انسان در زندگی جمعی و عرصه های عمومی، ظهور زیست شهری مطلوب و تامین کیفیت مکان، همواره از دغدغه های برنامه ریزان و طراحان شهری در چند دهه اخیر بوده است. معنای مکان حاصل اشتراک ذهنیت افراد و عینت موجود در مکان می باشد، فلذا طراحی یک مکان با کیفیت بالا باید با توجه به مولفه های ذهنی و عینی طراحی مکان ها انجام پذیرد. هدف از این پژوهش تبیین مولفه های اجتماعی کیفیت مکان فضاهای شهری در سکونتگاه های غیررسمی، نمونه مورد مطالعه: مالزینال تبریز، است تا در نهایت به تدوین مدل مکان در مناطق سکونتگاه های غیررسمی بیانجامد و از این رهگذر معیاری عملی به منظور ایجاد عرصه های عمومی کاراتر و مطلوبتر در اختیار تصمیم گیران، برنامه ریزان و طراحان شهری قرار دهد. در همین راستا پژوهش حاضر با بهره گیری از روش مروری، طی یک فرایند توصیفی به تحلیل محتوای منابع مربوطه در زمینه کیفیت مکان می پردازد.

کلیدواژه ها:

کیفیت مکان ، فضای شهری ، سکونتگاه های غیررسمی