راهکار نوین طراحی لرزه ای برای سازه های زیرزمینی:مطالعه موردی ایستگاه مترو دو طبقه با سه دهانه

این مقاله یک روش نوین طراحی لرزه ای برای سازه های زیرزمینی مستطیلی شکل مانند ایستگاه های مترو یا راه آهن ارائه می دهد. روش سنتی طراحی، معمولا بر اتصال سخت عناصر اصلی سازه ای افقی و عمودی (مانند دیوارها، ستونها، و دال ها) تمرکز دارد؛ اما روش پیشنهادی در این تحقیق شامل اتصال این عناصر از طریق مفصل ها و اتصالات لغزشی است تا سازه هایی با سختی جانبی تقریبا صفر ایجاد شوند. هدف از این روش، کاهش چرخش ناشی از حرکات جانبی زلزله بدون افزایش قابل توجه نیروهای داخلی در اعضای سازه است. این امر با استفاده از یاتاقان های الستیکی بین اعضای سازه های متصل محقق می شود. به عنوان مطالعه ای موردی، یک ایستگاه مترو ۲ طبقه با ۳ دهانه در جنوب غربی چین با استفاده از این فناوری بازطراحی شد. عملکرد لرزه ای سازه به صورت عددی از طریق تحلیل های دینامیکی غیر خطی برای ورودی های افقی مختلف زلزله (شتاب نگاشتها) بررسی شده است. این ورودی ها با مقادیر شتاب زمین (PGA) در محدوده ۰.۱ تا ۰.۶g مقیاس بندی شدند. نتایج تحلیل های تاریخچه زمانی نشان می دهد که آسیب وارده به اعضای سازه های در سیستم جایگزین لغزشی پیشنهادی به طور قابل توجهی کاهش می یابد. این نتیجه می تواند به عنوان یک تایید اولیه از عملکرد مناسب روش پیشنهادی در نظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

ایستگاههای زیرزمینی مترو ، اتصالات لوالیی و لغزشی ، یاتاقانهای الستیکی ، آسیبهای ناشی از زلزله