ساختمان های انرژی صفر با رویکرد هوشمند سازی ساختمان

امروزه امنیت، قابلیت اطمینان و در دسترس بودن منابع انرژی، امری ضروری در پایداری و توسعه ی اقتصادی جوامع می باشد. تغییرات اقلیمی، عدم امنیت حامل های انرژی (غالبا تجدید ناپذیر) و همچنین رشد مصرف انرژی، چالش های بسیاری را در حوزه ی انرژی و محیط زیست ایجاد نموده است. از این رو، ایجاد بسترهای مناسب برای تامین انرژی مصرفی و همچنین تمرکز بر روی چگونگی مصرف انرژی های تولیدی، می تواند به عنوان یک راهکار موثر جهت غلبه بر این چالش ها مورد توجه قرار گیرد. بدیهی است در این فرآیند مباحث مرتبط با محیط زیست نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. ا در ساختمان هوشمند بسیاری از اعمالی که ساکنان از روی عادت و بصورت غیرارادی انجام می دهند توسط سیستمهای هوشمند انجام می گردد که باعث صرفه جویی در زمان و هزینه نیروی انسانی می گردد. با بکارگیری انواع و اقسام سنسورهای حسی در داخل و خارج ساختمان و با بکارگیری یک شبکه و سیستم واحد میتوان بصور تداومی و بدون درنگ اطلاعات دما، فشار، رطوبت، دبی هوا، میزان اکسیژن و دی اکسیدکربن را در اختیار داشت و از آنها در جهت رسیدن به شرایط ایده آل استفاده کرد. در یک ساختمان هوشمند با امکانات نرم افزاری بوجود آمده میتوان نمودارهای مختلفی را برحسب زمان دراختیار داشت و از آنها در جهت بهبود کیفی شرایط زیستی و حداکثر استفاده از هوای طبیعی را برای ساکنین بوجود آورد. از این رو در سال های اخیر مفاهیم ایده آلی نظیر مفهوم ساختمان های انرژی صفر مورد توجه کشورهای مختلف، به منظور کاهش وابستگی به منابع انرژی تجدید ناپذیر که به دلیل ایجاد آلودگی زیست محیطی و محدود بودن منابع، بکارگیری آن ها چندان منطقی و مقرون به صرفه نمی باشد.

کلیدواژه ها:

انرژی ، پایداری ، توسعه ، ساختمان های انرژی صفر ، هوشمند سازی