بررسی مشخصات مهندسی خاک رس کائولینیت تثبیت شده با لیگنوسولفونات کلسیم و الیاف بازالت برای بستر راه ها

خاک های رسی به طور گسترده سراسر جهان پراکنده هستند. اما در پروژه های مهندسی خواص ژئوتکنیکی ضعیف آن ها مانند استحکام کم و تراکم پذیری بالا سبب ایجاد مشکلات مهندسی می شود. جایگزین نمودن خاک مرغوب به عنوان روش سنتی بافت معمولی نظیر طولانی شدن زمان اجرای پروژه و افزایش هزینه های اقتصادی می شوند. یک سری خاک مسئله دار که یکی از آن ها خاک رس کائولینیت است که می تواند با روش های تثبیت مناسب بهبود یابد. هدف از این پژوهش ارزیابی تاثیر مواد تثبیت کننده بر خواص مکانیکی خاک رس کائولینیت است. برای این منظور از خاک رس به عنوان خاک پایه استفاده شد. یک راهکار برای بهبود کیفیت خاک استفاده از روش های بهسازی خاک است. یکی از روش های متداول آن، تثبیت شیمیایی خاک با استفاده از مواد تثبیت کننده می باشد. در این پژوهش از لیگنوسولفونات کلسیم و الیاف بازالت به عنوان مواد تثبیت کننده استفاده شد. با توجه به مسائل زیست محیطی مانند گرم شدن زمین و افزایش کارهای گلخانه ای، تثبیت کننده های سنتی مناسب نمی باشند. بنابراین استفاده از تثبیت کننده های طبیعی و دوستدار محیط زیست و الیاف(LS) به عنوان یک ماده تثبیت کننده مورد توجه محققین قرار گرفته است. در این پژوهش خاک رس کائولینیت با درصدهای مختلف لیگنوسولفونات کلسیم (BF) و الیاف بازالت برای بهبود مشخصات ساختاری خاک و دوستدار محیط زیست مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش های محدوده تنش محوری شامل مقاومت فشاری محصور نشده (UCS)، مقاومت فشاری محوری غیر محصور (UUC)، نسبت باربری کالیفرنیا (CBR) در زمان های ۷، ۱۴ و ۲۸ انجام شد. پس از تجزیه و تحلیل نتایج آزمایشات، مشاهده گردید که حضور الیاف بازالت به همراه لیگنوسولفونات کلسیم اثر قابل توجهی بر بهبود پارامتر های مقاومتی، شکل پذیری و ظرفیت باربری خاک داشته است.

کلیدواژه ها:

خاک رس ، تثبیت خاک ، لیگنوسولفونات کلسیم ، الیاف بازالت