نقش بتن سبز در رشد و توسعه پایدار

اجزای اصلی تشکیلدهنده بتن یا به عنوان منابع طبیعی در طبیعت موجودند و یا جهت تولید نیاز به مصالح اولیه موجود در طبیعت دارند. این بدان معناست که حجم اصلی مواد تشکیلدهنده بتن، از دل طبیعت بیرون کشیده می شوند. در کشور ما صنعت بتن آماده بیش از هزار و ۲۰۰ واحد تولیدی در سطح کشور دارد که ظرفیت اسمی تولید آنها حدود ۸۸ میلیون تن است. با این اوصاف اگر در تولید بتن، توسعه پایدار رعایت نشود، لطمات جبران ناپذیری به محیط زیست کشور وارد می گردد. هدف این مقاله، بررسی راهکارهای استفاده از مصالحی است که سازگار با محیط زیست بوده و سبب جلوگیری از تخریب آن شود. علیرغم تولیدات علمی مختلف در این زمینه، کارفرمایان و سیاست گذاران، کمتر به این مقوله پرداخته اند. در این پژوهش انواع مختلف بتن سبز و ویژگی های زیست محیطی آن مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. نتایج بررسی های صورت گرفته نشان می دهد با جایگزینی ۲۰ درصدی سیمان و سنگدانه ها با مواد بازیافتی شاهد صرفه جویی حداقل ۲۰ هزار میلیون تنی سیمان در جهان در طول یک سال می شویم.

کلیدواژه ها:

بتن سبز ، حفاظت از محیط زیست ، توسعه پایدار