بررسی تاثیر سازگاری فنی و مزیت نسبی دربر پذیرش برنامه های کاربردی هوش مصنوعی در شرکتهای عمرانی و راهسازی

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر سازگاری فنی و مزیت نسبی در بر پذیرش برنامه های کاربردی هوش مصنوعی در شرکتهای عمرانی و راهسازی به انجام رسیده است. روش پژوهش حاضر کمی و از منظر هدف یک مطالعه کاربردی است و به لحاظ ماهیت پژوهش و نحوه گردآوری دادهها توصیفی - پیمایشی محسوب میشود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مدیران و کارکنان شرکت عمرانی و راهسازی جلوه نمای آریا در استان البرز به تعداد ۱۵۰ نفر تشکیلاست که حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان ۱۰۸ نفر برآورد گردید. انتخاب نمونه ها به روش نمونه گیری تصادفی ساده انجام گرفت. برای سنجش و اندازه گیری سازگاری فنی از پرسشنامه چنگ و همکاران (۲۰۰۶) با ضریب پایایی ۰.۸۸۵ و برای سنجش و اندازه گیری مزیت نسبی از پرسشنامه چونگ و همکاران (۲۰۰۹) با ضریب پایایی ۰.۸۹۹ استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی و آمار استنباطی با استفاده از نرم افزار آماری SPSS۲۶ صورت پذیرفت. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که سازگاری فنی و مزیت نسبی بر پذیرش برنامه های کاربردی هوش مصنوعی در شرکتهای عمرانی و راهسازی موثرند.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، سازگاری فنی ، مزیت نسبی ، سازمانهای کوچک و متوسط ، شرکت های عمرانی و راهسازی