اثر بخشی زهکشی های عمودی در کاهش روانگرایی

یکی از روشهای کاهش اثرات مخرب روانگرایی ناشی از زلزله، اتلاف سریع فشار مناطق اضافی است با استفاده از زهکش های عمودی از طریق مواد قابل روان شدن. سیستم های تخلیه در حال حاضر با استفاده از رویکرد مبتنی بر نمودار طراحی می شوند. تجربه نشان می دهد که هنوز نمی توان عملکرد این تاسیسات را به طور دقیق پیش بینی کرد. در این مقاله، از آزمایش سانترلفیوژ مشخص خواهد شد که آب مذغای یک منطقه در حال گسترش شعاعی خاک که به زهکشی از طریق زهکش ها کمک می کند، توسعه یافته است. به طور طبیعی، هندسه منطقه با زمان تغییر کند نشان داده خواهد شد که برای لایه های خاک نزدیک به سطح کاهش می دهد. نتیجه گیری می شود که مناطق از لایه های عمیق تر ابتدا سیال به سطح کاهش می دهد. نتیجه گیری می شود که این مناطق در تجزیه و تحلیل هندسه سیستم زهکشی پیچیده تر مفید هستند.

کلیدواژه ها:

روانگرایی ، زهکشی ، سانترلفیوژ ، اصلاح ، فشار آب مذغای