بررسی تکنیکهای نوین بهسازی لرزهای در پایداری سازهها

در دهههای اخیر، نیاز به بهسازی لرزه ای سازه ها به دلیل افزایش مخاطرات زلزله و آسیب های ناشی از آن، اهمیت بسیاری یافته است. در این پژوهش، ابتدا به معرفی مفاهیم اساسی بهسازی لرزه ای، اهمیت و ضرورت آن، و تاریخچه و پیشینه این علم پرداخته شده است. سپس، به بررسی روش های سنتی بهسازی لرزه ای و محدودیت های آن ها اشاره شده و تکنیکهای نوین بهسازی لرزه ای معرفی شده اند. هدف اصلی این پژوهش، بررسی عملکرد تکنیکهای نوین بهسازی لرزه ای نظیر استفاده از مواد کامپوزیتی مانند فیبرهای کربنی، سیستم های نوین جذب و استهالک انرژی مانند دمپرهای و جداگرهای لرزه ای، و ارزیابی تاثیر آن ها بر پایداری سازه ها است. برای این منظور، مطالعات موردی و بررسی های تجربی انجام شده و عملکرد این تکنیک ها با روش های سنتی مقایسه شده است. نتایج بررسی ها نشان می دهد که تکنیک های نوین بهسازی لرزه ای از جمله استفاده از مواد پیشرفته و سیستم های جذب انرژی، در مقایسه با روش های سنتی، عملکرد بهتری در کاهش خسارات ناشی از زلزله و افزایش مقاومت سازه ها دارند. با این حال، چالش ها و موانع اجرایی نظیر محدودیت های فنی و عملیاتی و مسائل اقتصادی همچنان وجود دارد که نیاز به تحقیق و توسعه بیشتر و حمایت های مالی و قانونی برای غلبه بر آن ها احساس می شود.

کلیدواژه ها:

بهسازی لرزه ای ، تکنیکهای نوین ، فیبرهای کربنی ، دمپرهای لرزه ای ، پایداری سازه ها