بررسی تاثیر مواد حباب زا بر خواص مکانیکی و مقاومت الکتریکی ویژه بتن

بتن یکی از مصالح ساختمانی رایج است که امروزه ارزیابی دوام آن بسیار مورد توجه قرار گرفته است. افزایش دوام بتن موجب افزایش عمر سازه های بتنی و کاهش هزینه های تعمیر و نگهداری آن می گردد. در این مطالعه سعی شده است با توجه به اهمیت دوام بتن و تاثیر مواد حباب زا بر خواص مکانیکی و مقاومت الکتریکی بتن، به بررسی تاثیر این مواد پرداخته شود. هدف از این تحقیق ارزیابی دوام بتن با استفاده از مولفه های موثر بر دوام بتن می باشد. مطالعات نشان می دهد که میزان حباب موثر در بتن می تواند در کاهش نفوذپذیری و افزایش مقاومت بتن موثر باشد. لذا در این تحقیق جهت ارزیابی دوام بتن از مولفه های حباب هوا مانند محلول حباب هوا-ساز استفاده شده است. آزمایش مقاومت الکتریکی ویژه بررسی شده است. طی فرآیند سخت شدن بتن با استفاده از افزودنی های مختلف حباب هوا-ساز (فرسلیوال اجرا) و روان کننده استفاده شده است. بدین منظور طرح اختلاط های مختلفی بررسی و در نهایت ۹ طرح اختلاط نهایی انتخاب شده. نمونه ها پس از ساخته شدن و عمل آوری، تحت آزمایش مقاومت فشاری مختصه، مقاومت کششی غیر مستقیم، مقاومت الکتریکی ویژه و جذب آب قرار گرفته است. نتایج حاکی از آن است که افزودن حباب هوا-ساز موجب کاهش مقاومت فشاری شده است. کاهش سن نمونه و کاهش عیار سیمان تبریز سبب کاهش مقاومت کششی حباب هوا-ساز و همچنین افزایش فشاری حباب هوا-ساز شده است. افزودن حباب هوا-ساز موجب افزایش مقاومت الکتریکی ویژه بتن شده و نیز سبب کاهش نفوذپذیری در نمونه بتنی و افزایش اسلامپ بتن شده است. در این مطالعه جایگزینی ۰.۱ درصد حباب هوا-ساز به عنوان بهینه افزودنی انتخاب گردیده است.

کلیدواژه ها:

بتن ، دوام بتن ، مقاومت الکتریکی ویژه ، مقاومت فشاری مختصه ، حباب هوا-ساز ، نفوذپذیری ، جذب آب