تحلیلاصول کنترلی در یک سیستم برنامه ریزی و مدیریت پروژه های عمرانی شهری با رویکرد زمان بندی

با کمی دقت در عوامل مختلف و شایع مطرح شده به عنوان دلایل ایجاد انحراف در پروژه های عمرانی، می توان مشاهده نمود که تقریبا تمام موارد عنوان شده ناشی از ضعف سیستم برنامه ریزی در پروژه ها است. در چنین شرایطی، نمی توان مساله را مستقیما متوجه مدیران اجرایی دانست و این مشکل به دلایل زیادی می تواند ریشه در بخش برنامه ریزی داشته باشد. استفاده از دانش مدیریتی از ابزارهای موثری است که بدون نیاز به سخت افزار با تکیه بر دانش، افزایش موثری در بهبود فعالیت های عمرانی دارد که ورود آن به ایران به کندی صورت گرفته است. بهبود برنامه ریزی رایج در کارهای عمرانی قدم موثری در تعالی مدیریت ساخت می باشد. ایده آل گرانی رایج، برنامه ریزان و مدیران را وارد مسیری می کند که منجر به افزایش مداوم انحراف از برنامه به دلیل تکرار برنامه ریزی فشرده و غیر واقعی می شود و در نهایت نرخ دوباره کاری و اتالف در پروژه ها را افزایش خواهد داد. در حالیکه در ادبیات مدیریت، هدف از مرحله کنترل بررسی میزان انحراف از برنامه و تشخیص عوامل ایجاد این انحراف برای جلوگیری از تکرار آنها و بازگشت به میزان پیشرفت برنامه ریزی شده می باشد، از بررسی میزان انحراف از برنامه پروژه های عمرانی ملی در سالهای مختلف مشاهده می شود که در صد انحراف از برنامه در سالهای گذشته نه تنها ثابت نمانده است که تقریبا هر ساله با مقداری افزایش نسبت به سال قبل خود نیز مواجه بوده است. یکی از عوامل موثر در تاخیر پروژه های عمرانی ماهیت برنامه ریزی این نوع پروژه ها می باشد که کمتر بدان پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

کنترل پروژه ، مدیریت پروژه ، زمان بندی ، برنامه ریزی ، فعالیت های عمرانی شهری