ارزیابی راهکارهای عملی مقاوم سازی و شناسایی نقاط ضعف ساختمان ها با مصالح بنایی هنگام وقوع زلزله (مطالعه موردی: استان گلستان)

آمار و احتمالات مهندسی نشان می دهد که به طور متوسط هر چهار سال یک بار در ایران یک زمین لرزه شدید رخ می دهد و پیامد آن، تخریب تعداد زیادی از ساختمان ها در منطقه وقوع زمین لرزه می باشد. به طور کلی مقاومت و حفظ انسجام کلی سازه و توجه به عدم تخریب ناگهانی ساختمان در برابر حوادث طبیعی و خصوصا زلزله اصلی ترین هدف در احداث ساختمان می باشد. به همین علت نیز روش های متعددی برای ساخت، مقاوم سازی و تقویت ساختمان ها توسط پژوهشگران، محققان و مهندسین مجرب در امور مهندسی ساختمان ارائه گردیده ولی تاکنون روش مناسب و بهینه ای که تمامی جوانب را به یکجا از نظر موقعیت جغرافیایی، ارزیابی، مصالح و عملکرد استانداران در اجرای کار در نظر گرفته و قابلیت اجرایی بطور یکسان در تمامی نقاط کشور را داشته باشد، ارائه نگردیده است. در پژوهش حاضر ضمن بررسی روش ها و مستندهای ارائه شده و متداول در مقاوم سازی و اجرای ساختمان ها با مصالح بنایی، سعی شده است که به ترتیب اولویت و اهمیت افزایش مقاومت در مقابله با نیروی زلزله و در نهایت کاهش هزینه تمام شده احداث اینگونه ساختمان ها مورد ارزیابی و بررسی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

بهسازی لرزه ای ، ساختمان با مصالح بنایی ، مقاوم سازی ، نیروی زلزله ، استان گلستان