مطالعه اهمیت بهره گیری از نانوسیلیس و الیاف بر میزان پایایی و آببندی بتن پلاستیک

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 46

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICAHU01_1642

تاریخ نمایه سازی: 7 اردیبهشت 1404

چکیده مقاله:

این مقاله به بررسی اهمیت و تاثیر بهره گیری از نانوسیلیس و الیاف بر میزان پایایی و آب بندی بتن پلاستیک می پردازد. بتن پلاستیک به عنوان یک ماده ساختمانی جایگزین با توجه به خواص مثبت زیست محیطی و کاربردهای گسترده اش، به دلیل وزن سبک و پایایی بالا، همواره به عنوان یک جایگزین مناسب برای بتن سنتی مورد توجه قرار گرفته است. نانوذرات سیلیکون دی اکسید که همچنین به عنوان نانوذرات سیلیکا یا نانوسیلیس شناخته می شود، اساس تحقیقات در زمینه زیست پزشکی است که این به دلیل ثبات مولکولی، سمی بودن کم و توانایی آنها در برقراری پیوند با طیف وسیعی از مولکول ها و پلیمرها است. در این مقاله، بهره گیری از نانوسیلیس به عنوان یک افزودنی نانومتری و الیاف به منظور بهبود خصوصیات مکانیکی و آببندی بتن پلاستیک مورد بررسی و آزمایشات عملی قرار گرفته است. استفاده از سنگدانه های بازیافت شده از پسماند بتن در ساخت بتن جدید، راه حلی مناسب جهت جلوگیری از آلودگی محیط زیست و مصرف منابع طبیعی در جهان می باشد. نانوسیلیس به عنوان یک پوزولان فعال عمل کرده و سبب افزایش استحکام و کاهش نفوذپذیری بتن می گردد. الیاف مورد استفاده در بتن به منظور افزایش مقاومت کششی و خمشی آن اضافه می شوند. بتن پلاستیک نوعی بتن می باشد که به منظور کنترل تراوش زیر سدها، جلوگیری از پخش مواد آلوده در سفره های زیرزمینی، ساخت دیوار آببند سدها استفاده می شود. نیاز اصلی بتن های پلاستیک استفاده شده در دیوار آببند سدها، مدول الاستیسیته پایین جهت سازگاری با خاک محیط پیرامون، مقاومت کافی برای تحمل بارهای وارده و نفوذپذیری مناسب می باشد. مشکل اصلی این نوع بتن، عدم دستیابی همزمان به شکل پذیری و در عین حال مقاومت بالا می باشد. در این راستا، استفاده همزمان از نانوسیلیس و الیاف موجب حصول هر دو مورد در بتن پلاستیک می گردد که در مطالعه حاضر مورد ارزیابی قرار گرفته است. همچنین یافته های این مقاله نشان می دهند که استفاده از نانوسیلیس و الیاف به عنوان افزودنی های بهینه می تواند بهبود قابل ملاحظه ای در مقاومت مکانیکی و خواص آببندی بتن پلاستیک ایجاد کند. این نتایج نشان می دهند که استفاده از این مواد می تواند به عنوان رویکردی موثر برای بهبود عملکرد بتن پلاستیک در سازه ها و ساختمان ها مطرح شود.

نویسندگان

سیدعطا سیدحاتمی

کارشناسی ارشد مهندسی عمران، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران