رفتار بین میلگرد و بتن حاوی الیاف

بتن و میلگرد بایستی دارای پیوستگی مناسبی باشند تا تحت بارهای بهرهبرداری هیچ گونه لغزشی بین میلگرد و بتن به وجود نیاید. یکی از معایب عمده میلگردها، آسیبپذیری آن ها در برابر عوامل خورنده است. پوشش دادن میلگردها نیز به عنوان یک راه حل، پرهزینه بوده و در تمام پروژه ها قابل اجرا نیست. همچنین از دیگر راه های جبران ضعف در مقاومت کششی بتن و همچنین شکلپذیری کم و تردی زیاد آن، استفاده از الیافهای مختلف است. بتن با الیاف پلی پروپیلن دارای شکلپذیری بسیار زیاد و تردی کم نسبت به بتن معمولی است و به طور کامل در بتن پراکنده شده و شرایط ایزوتروپتری به وجود می آورد و می تواند از ایجاد ترکها جلوگیری نماید. لذا در این پژوهش پیوستگی بین بتن و میلگرد مورد بررسی قرار می گیرد. در این آزمایش درصد الیفا در بتن ۱۵/۰، ۳۰/۰ و ۴۵/۰ درصد حجم بتن استفاده شده است. و نمونه های بتنی مکعبی ۱۵ سانتی متری در عیار ۳۵۰، ۴۰۰ و ۴۵۰ در سنین ۷ و ۲۸ روز عمل آوری شد. در این تحقیق از میلگردهای ۸ میلی متر و ۴۰ میلی متر در بتن استفاده شده است. نمونه ها تحت آزمایش مقاومت فشاری و آزمایش کششی میلگرد انجام گرفت. نهایتا به بررسی مقاومت فشاری نمونه ها و منحنی های نیرو-زمان حاصل از آزمایش پرداخته شده است. مقاومت فشاری میانگین، اسلامپ و نیروی ماکزیمم و سایر پارامترهای مهم برای حالت های مختلف مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد پیوستگی بین بتن حاوی الیاف و میلگرد با افزایش مقدار الیاف افزایش می یابد. همچنین افزودن الیاف در بتن تاثیر بسیار زیادی در مقاومت فشاری بتن را دارد.

کلیدواژه ها:

الیاف ، پیوستگی ، آزمایش مقاومت فشاری ، میلگرد ، بتن ، اسلامپ