کاربرد کامپوزیت های بافتنی در طراحی معماری

این مطالعه به امکان سنجی طراحی معماری با منسوجات بافتنی در معرض باد می پردازد. هدف این است که بررسی شود که چگونه چنین منسوجاتی می تواند برای تغییر بیان ثابت معماری و شهری خارجی مانند نماها و بادگیرها به کار روند. این پژوهش، یک مطالعه مروری با بهره گیری از روش اسنادی است. مطالعاتی جهت بررسی طراحی روی یک ماشین بافندگی دستی و یک ماشین بافندگی مسطح CNC (با کنترل عددی کامپیوتری) انجام شد. چهار تکنیک بافندگی - دوخت تاک، دوخت آویزان، توری کاذب و دوخت قطره ای - بر اساس توانایی آنها در ایجاد یک اثر سه بعدی در سطح و همچنین در مقیاس معماری مورد بررسی قرار گرفته است. نمونه های نساجی فیزیکی تولید شده با استفاده از این چهار تکنیک تحت تاثیر کنترل شده جریان هوا قرار گرفته اند. آزمایش های دیجیتالی نیز برای بررسی احتمالات شبیه سازی دیجیتالی رفتارهای نساجی در باد انجام شده است. نتایج این مطالعات نشان می دهد که به ویژه تکنیک قطره دوخت پتانسیل های جالبی را برای کاربرد در معماری نشان می دهد. تغییرات در الگوی دوخت قطره ای هم یک اثر زیبایی شناختی از بیان حجمی سطح معماری پارچه ای ایجاد می کند و هم از نظر کاهش سرعت باد مفید به نظر می رسد. بنابراین، این نوع منسوجات بافتنی را می توان برای طراحی معماری استفاده کرد که از نظر بهبود تجربه کاربری، زیبایی شناختی و راحتی در مناطق شهری بادخیز کارآمد هستند.

کلیدواژه ها:

کامپوزیت های بافتنی ، طراحی معماری ، بافندگی CNC ، باد