تحلیل تفسیری و معنایی سوره مبارکه نور، آیه ۳۵

آیه ۳۵ سوره نور که به آیه نور معروف است، یکی از برجسته ترین آیات قرآن کریم است که خداوند را به عنوان نور آسمان ها و زمین معرفی می کند. این آیه با استعاره های هنرمندانه ای مانند مصباح، رجاج و زجاج مفاهیم عمیقی از هدایت الهی، نور معنوی و تجلی خداوند را در جهان و انسان ها بیان می کند. در مقاله پیش رو سعی خواهد شد تا رویکردی تحلیلی و تصویری لایه های معنایی آیه نور صورت پذیرد که به تبیین بیشتر جایگاه این آیه در کلام الهی کمک می کند. هدف از این پژوهش، بررسی معنای آیه نور با رویکرد تفسیری، عرفانی و فلسفی است که نشان می دهد نور الهی به عنوان راهنمایی برای انسان ها در مسیر حقیقت و کمال عمل می کند. در ادامه، معانی آن ها از منظر لغوی، تفسیری، عرفانی و فلسفی بررسی خواهد شد و سپس به تفاسیر مختلف مفسران بزرگ قرآن در خصوص این آیه، تاثیرات آیه نور بررسی شده و فلسفی و در نهایت نتیجه گیری در خصوص جایگاه این آیه در کلام اسلامی لحاظ خواهد شد.

کلیدواژه ها:

سوره مبارکه نور ، عرفان اسلامی ، مصباح تجلی خداوند