بررسی نقش معماری اسلامی در تکوین شهرها و فضاهای شهری در طول تاریخ(شهر اصفهان)

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 66

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICAHU01_1503

تاریخ نمایه سازی: 7 اردیبهشت 1404

چکیده مقاله:

سرزمین ایران پیشینه ی چندهزار ساله دارد. این جامعه به اصول و ارزشهایی معتقد است که تبدیل به عنصری جدایی ناپذیر از فرهنگ ایران شده است. معماری اسلامی ایرانی شامل سبک های معماری ساختمان های مرتبط با اسلام است، که شامل تمام سبک های مذهبی و غیرمذهبی معماری از زمان صدر اسلام تا به امروز می شود که هنر ایران در زمینه های گوناگون از جمله معماری، شهرسازی، هنرهای دیگر در آن تجلی پیدا کرده است. ایجاد و گسترش "شهر اسلامی" و همچنین تغییر و تحول شهرهای موجود به سمت شهرهای مطلوب، یکی از لوازم بروز و ظهور تمدن ایرانی اسلامی است. معماری اسلامی نقش برجسته ای در تکوین شهرها و فضاهای شهری ایفا کرده است. این معماری، با استفاده از عناصر هنری و ساختاری خاص، به ایجاد فضاهایی زیبا، کاربردی و معنوی کمک کرده است. در شهرهایی مانند اصفهان، معماری اسلامی در قالب مساجد، مدارس، بازارها و خانه های سنتی به وضوح دیده می شود. مساجد به عنوان مراکز مذهبی و اجتماعی، نه تنها محلی برای عبادت، بلکه مکانی برای تجمعات اجتماعی و فرهنگی نیز هستند. مدارس اسلامی، به عنوان مراکز آموزشی، نقش مهمی در ارتقای سطح علمی و فرهنگی جامعه دارند. بازارها، با ساختارهای پیچیده و زیبای خود، به عنوان مراکز تجاری و اقتصادی شهر عمل می کنند و فضاهای عمومی پرجنب وجوشی را ایجاد می کنند. خانه های سنتی نیز با طراحی خاص خود، محیطی آرام و هماهنگ با طبیعت فراهم می آورند که به زندگی خانوادگی و اجتماعی کمک می کند. این عناصر معماری، با حفظ ارزش های فرهنگی و تاریخی، به توسعه پایدار شهرها کمک کرده و هویت فرهنگی و تاریخی آنها را تقویت می کنند. به طور کلی، معماری اسلامی با ایجاد فضاهای شهری متنوع و زیبا، به شکلدهی به شهرها و افزایش کیفیت زندگی در آنها کمک می کند. در این پژوهش سعی بر آن شده که به مطالعه و بررسی نقش معماری اسلامی در تکوین شهرها و فضاهای شهری در طول تاریخ(شهر اصفهان) پرداخته شود از این رو روش تحقیق در این پژوهش بر اساس هدف از نوع تحقیقات بنیادی و بر اساس ماهیت و روش از نوع تحقیقات توصیفی است. چگونگی گردآوری اطلاعات در این پژوهش به روش اسنادی (کتابخانه ای) است که بر اساس آن کلیه منابع و شواهد تاریخی مورد مطالعه و فیش برداری قرار خواهند گرفت.

نویسندگان

شراره عطایی نیا

استادیار گروه باستانشناسی، دانشکده علوم انسانی، واحد چالوس، دانشگاه آزاد اسلامی، مازندران، ایران