بازنگری آثار کمال الدین بهزاد با رویکرد پدیدارشناسی نگاره های شاهنامه بایسنقرا

نقد و بررسی در آثار ارزشمند استاد کمال الدین بهزاد از گذشته تا به کنون، همواره مورد توجه هنرمندان بوده است. پژوهش حاضر ساختار و ماهیت آثار کمال الدین بهزاد را از جنبه پدیدارشناسی بر روی تصاویری از شاهنامه بایسنقرا انجام داده است. روش پژوهش به صورت توصیفی-تحلیلی و از نوع غیرتجربی است. نمونه ها به صورت هدفمند از کل تصاویر شاهنامه بایسنقرا انتخاب و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. این مقاله با جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای و به شیوه ی توصیفی-تحلیلی انجام شده که به بررسی آثار کمال الدین بهزاد طی دوره ی تیموری و صفوی از مکاتب هنری هرات و تبریز و نقش کمال الدین بهزاد در شکوفایی این مکاتب می پردازد تا به پدیدارشناسی در آثار کمال الدین بهزاد دست یابد. همچنین این پژوهش، به دنبال پاسخ این پرسش است که چه ویژگی هایی آثار کمال الدین بهزاد را از نظر ماهیتی و ساختاری متمایز می کند. نتایج مهم در این تحقیق نشان می دهد که خلق نگاره ها در آثار کمال الدین بهزاد، توجه زیادی به طبیعت گرایی و تعامل بین طبیعت و مکان زندگی انسان و توجه به اقشار و اقوام مختلف داشته است.

کلیدواژه ها:

کمال الدین بهزاد ، مکتب هرات ، نگارگری ، شاهنامه بایسنقرا ، پدیدارشناسی