نقش طراحی صنعتی در بهبود تجربه بومگردی با رویکرد محیط زیست

طراحی صنعتی می تواند نقش موثری در توسعه بوم گردی با رویکرد پایدار ایفا کند. بوم گردی به عنوان شاخه ای از گردشگری که به حفاظت از محیط زیست و ارتقاء فرهنگ های محلی می پردازد، نیازمند نوآوری هایی است که بتواند تجربه ای منحصر به فرد و سازگار با طبیعت برای گردشگران فراهم کند. در این مقاله، به بررسی نقش طراحی صنعتی در بوم گردی پرداخته می شود و چگونگی استفاده از اصول طراحی پایدار برای بهینه سازی تجربه بوم گردی و حفاظت از منابع طبیعی بررسی می شود. نقش طراحی صنعتی در بهبود تجربه بوم گردی با رویکرد محیط زیست، با استفاده از اصول پایداری و بهره گیری از مواد محلی و تجدیدپذیر، به کاهش اثرات زیست محیطی و تقویت ارتباط فرهنگی گردشگران با جوامع محلی کمک می کند. مطالعه ای در شهرستان دره شهر در روستای ارمو، از توابع استان ایلام، نشان می دهد که طراحی فضاها و اقامتگاه های بوم گردی با استفاده از مصالح بومی مانند چوب، سنگ، و گل، علاوه بر افزایش جذابیت بصری و ارگونومیک، منجر به حفظ فرهنگ سنتی و تقویت اقتصاد محلی می شود اما در حال حاضر چنین نیست. هدف این تحقیق، ارائه راهکارهایی برای طراحی محصوالت و فضاهای بوم گردی است که ضمن سازگاری با محیط زیست، به توسعه پایدار گردشگری و تجربه گردشگران از محیط ها و مکان های بوم گردی لذت بخش شود و به زیبایی روستا و اقتصادیک روستا و حتی شهر کمک کند.

کلیدواژه ها:

طراحی صنعتی ، بومگردی ، محیط زیست ، تجربه کاربری ، اکوتوریسم ، جذابیت بصری