بررسی تاثیر جنبه های روانشناختی و اجتماعی استیگما در سیر تحول طراحی محصول سمعک در گذر زمان

این مقاله به طور کلی به بررسی تاثیر جنبه های روانشناختی و اجتماعی استیگما در طراحی سمعک می پردازند. در گذر زمان، استیگما به عنوان یک مانع در تجربه کاربری، منجر به کاهش مقبولیت و یا حتی ردشدن برخی از محصولات - به ویژه محصولات پزشکی که گویای محدودیت کاربر هستند - در میان گروه هدف شده است. هرچند توسعه محصول به تنهایی قادر به چیرگی بر استیگما نمی باشد اما می تواند با کمرنگ کردن آن سهم ارزشمندی را در جامعه ایفا کند. این موضوع در طراحی سمعک که غالبا مشخصات فنی و ارگونومیکی به جنبه حسی سایه می افکند، اهمیت دوچندان می یابد. موفقیت و فروش این نوع از محصولات که با استیگمای برخاسته از مشکلات جسمانی رابطه تنگاتنگی دارند نیازمند توجه به جنبه های روانشناختی و اجتماعی است و حتی می تواند مشوقی در تعاملات اجتماعی و بهبود سلامت افراد نیز باشد. در این پژوهش، با استفاده از روش تحقیق توصیفی - تحلیلی و بررسی داده های استخراج شده از مقالات، سیر تحولات طراحی سمعک در طول تاریخ مورد بررسی قرار گرفته و عوامل موثر بر موفقیت این محصول با وجود استیگما شناسایی شده اند. نتایج نشان می دهند که جنبه های روانشناختی و اجتماعی استیگما در مقبولیت سمعک نقش بسزایی ایفا کرده اند و طراحان این محصول با در نظر گرفتن این عامل و به کارگیری استراتژی هایی نظیر هویت زدایی از طریق کاهش رویت پذیری، تلاش کرده اند تا میزان مقبولیت محصول را در میان گروه هدف افزایش دهند.

کلیدواژه ها:

سمعک ، استیگما ، طراحی محصول ، تفکر طراحی