بررسی قابلیت های هوش مصنوعی در فرآیند تولید تصویرساز ی دیجیتال بر اساس نمونه های منتخب سال ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۳

پژوهش حاضر به کاوش و بررسی قابلیتهای هوش مصنوعی در تولید آثار تصویری و تاثیرات آن بر خلاقیت و اصالت هنر ی پرداخته است. هدف اصلی این پژوهش، ژرفاندیشی و ارزیابی کارایی و پتانسیل ابزارها و مدلهای مبتنی بر هوش مصنوعی در ارتقای بهرهوری و زیباییشناسی دیداری در تصویرسازی دیجیتال، در کنار شناسا یی چالشها و محدودیتهای نهفته در ذات این فناوری بوده است. رویکرد پژوهش کیفی است و شامل مصاحبههای نیمه ساختاریافته با گروهی از طراحان گرافیک و هنرمندان هوش مصنوعی است که بهطور مداوم و پیوسته از این فناوری بهرهبرداری و استفاده کردهاند. تحلیل آثار تولید شده توسط مدلهای مختلف یادگیری ماشین، شامل شبکههای عصبی پیچشی، شبکههای مولد تخاصمی، میدجرنی و استیبل دیفیوژن، مکمل مصاحبهها بوده است. نتایج نشان میدهد که مدلهای پیشرفته یادگیری عمیق قادر به تولید آثار تصویری با دقت و جزئیات بالا هستند که بهرهوری و کیفیت خروجیهای خالقانه را ارتقا میدهند. هوش مصنوعی با خودکارسازی وظایف طراحی رویهای، زمان تولید را کاهش داده و به طراحان و هنرمندان امکان میدهد تا بر جنبههای مفهومی و نوآورانه تمرکز کنند. با این حال، وابستگی به دادههای آموزشی موجود، و ضعف داده های بومی، تولید آثار بدیع و اصیل را چالش برانگیز میکند. پژوهش به نقش هنرمند به عنوان مدیر خالق در فرایند تولید مبتنی بر هوش مصنوعی و همافزایی بین ابزارهای هوش مصنوعی و قضاوت هنری انسان تاکید دارد و در نهایت، راهبردهایی عملی و کاربردی در راستای بهبود همکاریهای خالقانه بین انسان و ماشین و استفاده موثر از این فناوری پیشنهاد گردیده است.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، تصویرسازی دیجیتال ، یادگیری عمیق ، شبکههای مولد تخاصمی ، شبکه های عصبی پیچشی