بازنمایی هویت و بوم شناسی در هنرهای تزیینی عصر دیجیتال

هنرهای تزیینی به عنوان بخشی از میراث فرهنگی همواره بازتابنده هویت و بوم شناسی جوامع بوده اند. با ظهور عصر دیجیتال، هنرها با تغییرات شتابانی مواجه شده اند که به دلیل دگرگونی های ساختاری و محیطی، هویت و بوم شناسی آنها را تحت تاثیر قرار داده است. این مقاله در پی پاسخ به این سوال است که آیا هنرهای تزیینی در عصر دیجیتال می توانند هویت و بوم شناسی خود را حفظ کنند؟ هدف این پژوهش بررسی راه حل هایی برای حفظ تعادل بین پیشرفت های دیجیتال و حفظ هویت و بوم شناسی هنرهای تزیینی است. با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و مطالعه موردی آثار دیجیتال، این پژوهش نشان می دهد که دیجیتالی شدن هنرهای تزیینی، اگرچه فرصت هایی برای دسترسی جهانی و نوآوری را فراهم کرده، چالش هایی مانند از دست رفتن اصالت، کاهش ارتباط با محیط زیست و دشواری انتقال مفاهیم بوم شناختی را به همراه داشته است. نتایج این تحقیق راه حل هایی مانند تلفیق فناوری های دیجیتال با روش های سنتی، استفاده از داده های بوم شناختی در طراحی و حفظ هویت هنرمندان را پیشنهاد می دهد. این مطالعه بر ضرورت حفظ تعادل بین پیشرفت های دیجیتال و حفظ هویت و بوم شناسی در هنرهای تزیینی تاکید می کند.

کلیدواژه ها:

هویت ، بوم شناسی ، هنرهای تزیینی ، عصر دیجیتال