هنر گره چینی و بهره گیری از نقوش آن در طراحی و تزئین لباس

بیشتر نقوش هندسی موجود در هنر و معماری اسلامی به گونه ای طراحی شود که امکان پیوند بین تمام اجزای تکرار شونده پیوندی میسر باشد. این واحد نقش مایه هندسی است که بر پایه اعتقادات آیینی و عرفانی شکل گرفته است. گره سازی در صورت های مختلف اجرایی، گره چینی، کاشی کاری، آینه کاری سبب تجلی وحدت است اما وحدت در ساخت کثرت است و نتیجه وحدت بیشتر در اذهان مردم جای گره سازی چوبی است. از زمان های بدوی تا کنون بشر در فکر تحول سبک پوشش خود و نیز ابتکار در پوشش به وجود آوردن تنوع در آن بوده و همواره برای نوسازی در پوشاک خود کوشیده است. لباس تحت تاثیر فرهنگ هر جامعه به شمار می رود. امروزه شیوه های تولید، تغییرات قره پوشاک تحت تاثیر طبیعی بشر قرار گرفته و تصمیم گیری برای لباس در مراکز مد انجام می پذیرد. مد با تکیه بر ذوق زیباشناختی و استفاده از تمایل طبیعی بشر به تنوع و تحول چرخه تولید لباس همواره سعی دارد. تمدن ایران در طول ادوار تاریخی دارای سبکی است که حتی امروزه فرهنگ پوشش با تاثیرات قابل توجه از سبک های غربی همچنان خصلت سیاسی و روابط خود را سیستم ها و ساختارها با سایر فرهنگ ها و اقوام شکل گرفته و همواره متضمن عرصه های درونی است که سبک را به عنوان پوشش ایرانی موضوع بسیاری از پژوهش ها قرار داده است. هدف این پژوهش بررسی هنر گره چینی و نقش آن در طراحی لباس با تکیه بر مبانی هنر است که بتوانیم از آن در طراحی پارچه برای لباس بانوان بهره ببریم و به این پرسش پاسخ دهیم که «چگونه می توان از جلوه ها و نقوش این هنر هندسی در طراحی لباس استفاده نمود». در این پژوهش دریافته ایم که هنر گره چینی با توجه به ویژگی هایی که دارد می توان آن را در قسمت های مختلف طراحی و برش لباس استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

هنر گره چینی ، نقوش هندسی ، طراحی لباس ، تزئین لباس