تحلیل و بررسی تاریخچه پارچه مخمل در ادوار گذشته تا به امروز

هنر بافندگی از قدیمی ترین هنرها است. بشر در مقابل آسیب های عوامل جوی طبیعی نیازمند چیزی بود که بتواند بدن او را محفوظ نگه دارد. برای این منظور ابتدا از پوست حیوانات برای خود لباس تهیه کرد و پس از آن رفته رفته پارچه بافت. با اکتشاف الیاف پنبه و ابریشم و کتان و غیره تولید انواع پارچه آغاز شد و بشر به تدریج در این صنعت چنان پیشرفت کرد که آن را در زمره هنرهای ظریف درآورد. صنعت نساجی در ایران از دیرباز به سبب ضرورت مصرف و کاربرد وسیع آن مورد توجه بوده و در طول تاریخ کشورمان فراز و نشیب های فراوان طی کرده است. در زمان اشکانیان، ایرانیان به تحول جدیدی دست یافتند و در پرورش کرم ابریشم و تولید پارچه های ابریشمی به طریقی همت گماردند. شکوفایی صنعت تولید پارچه های مخمل در کاشان و یزد در دوره اشکانیان و عرضه آن به جهان، خصوصا اروپا، قسمت دیگری از تاریخ شکوهمند نساجی ایران است. مخمل پارچه ای است که از نخ ابریشم یا پنبه تهیه می شود که یک روی آن صاف و روی دیگرش دارای پرزهای کوتاه، متراکم و لطیف است. به عبارت دیگر مخمل نوعی جامه پرزدار است که از گذشته مورد استفاده بسیاری از مردم قرار گرفته است. یکی از علل موفقیت پارچه مخمل این است که تنها در صنعت پوشاک و البسه کاربرد نداشته و می توان موارد استفاده آن را وسیع دانست. پارچه مخمل انواع مختلفی دارد و از آنجا که لطافت پارچه مخمل جز مهمترین مزایای آن به شمار می آید و جذابیت ظاهری و فیزیکی دارد از آن به جز تولید لباس، کیف و کفش و دوخت پرده، بالش، کوسن و دکوراسیون منزل و موارد دیگر استفاده می شود. مقاله حاضر تحقیقی در مورد تاریخ پارچه بافی و پارچه مخمل و نحوه تولید آن و همچنین تغییرات آن در گذر زمان و انواع و کاربردهای آن به روش کتابخانه و تحقیقاتی است.

کلیدواژه ها:

پارچه ، مخمل ، الیاف ، پوشاک ، پارچه شناسی