مطالعه تطبیقی تناسبات بین فضاهای قالیهای لچک ترنج دوره صفوی با قالیهای اصفهان دوره معاصر

اصول و مبانی طراحی سنتی از دو منظر؛ فضاسازی و تزیین فضاهای حاصله قابل بررسی است. فضاسازی شامل رعایت تناسبات اندازههای فضاهای اصلی در ساختار قواره های انواع طرحهای مختلف قالی؛ لچک ترنج، ترنجی، افشان، محرابی، بندی، قابقابی و شکارگاه است. این مقاله با هدف بررسی خاستگاه اصول و مبانی نظام طراحی سنتی در آثار قالیهای دوره معاصر ایران، م همترین مسئله آن، دستیابی به میزان تطابقات تناسبات فضاهای اصلی قالی های اصفهان در دوره معاصر با قالیهای صفوی است. مهمترین فرضیه این نوشتار بنا بر این پیش فرض که ساختار طراحی آثار قالیهای دوره صفوی در تطابق با نظام طراحی سنتی ایران است، بر مبنای تطابق نسبی فضاسازی آثار قالی های اصفهان دوره معاصر با آثار قالیهای دوره صفوی قرار یافته است. روش پژوهش، توصیفی و تطبیقی است. روش تجزیه و تحلیل با مطالعه تطبیقی نتایج به دست آمده به شیوه استقرایی است. از مهمترین یافته های این تحقیق می توان علاوه بر تطابق هرچه بیشتر ساختار نظام فضاسازی قواره های قالیهای دوره معاصر اصفهان با قالیهای عصر صفوی به انعطاف تناسبات فضایی نیز اشاره نمود.

کلیدواژه ها:

قالی صفوی ، اصفهان ، دوره معاصر