بررسی فن آوری حوزه صنعت پوشاک و لباس با تحلیل روند طراحی مد مفهومی آثار

فن آوری در پوشاک، مفهومی نوین است که به واسطه وارد شدن تکنولوژی به دنیای مد و تحت تاثیر قرار گرفتن طرح های ارائه شده قابلیت های جدیدی را در دنیای مد و پوشاک وارد کرده است. پژوهش حاضر با روش توصیفی-تحلیلی به تجزیه و تحلیل داده های کیفی به روش تحلیل محتوا پرداخته است. نمونه های پژوهش به صورت هدفمند از آثار حسین چالیان انتخاب شده است. با توجه به هدف تحقیق در خصوص کاربرد فن آوری در صنعت مد و پوشاک و لباس های مفهومی، مجموعه (صد و یازده)، حسین چالیان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که، فن آوری در آثار حسین چالیان در نقش ابزاری کارا، با قابلیت کاربرد ورودی و خروجی های در ارتباط با حواس پنج گانه و تعامل با کاربر، محدودیت های پوشاک سنتی را از بین برده و به عنوان ابزاری کارآمد به گسترش مفهوم، محتوای انتقادی مورد نظر طراح به او یاری رسانده است. آثار چالیان به مثابه یک هنر نمایشی مفهومی، جلوتر از زمان حال و با استفاده از فن آوری، لباس را به خدمت مفهوم، وا داشته است. طرح های او توجه خاصی به رابطه ی میان بدن، لباس و تکنولوژی شده است. همچنین کاربرد فن آوری در حوزه لباس های مفهومی باعث شده فضای محدودی را که هنرمندان در طراحی چنین آثاری در اختیار داشتند، از عمق بیشتری برخوردار شود و ابزارهای متنوعی را در انتقال پیام به مخاطبانشان در اختیار داشته باشند.

کلیدواژه ها:

فن آوری ، صنعت مد ، لباس های مفهومی ، حسین چاالیان