شاهنامه در طراحی لباس شناسی: مطالعه نشانه

در این مقاله و پژوهش هدف نشانه شناسی رنگ و پوشاک در اشعار شاهنامه و رمزگشایی آن است و اینکه نشانه های رنگ و پوشاک در شاهنامه، به چه چیزهایی داللت دارند و حاوی چه پیامهایی است. اهمیت و انگیزه این تحقیق دادن هویت، ارزش و اعتبار بیشتر به طراحی لباس های موجود است که با نگاهی به رنگ ها و پوشاک در شاهنامه، می توان برای پوشاک ایران مسیری هموار کرد ارزشمند و آگاهانه تا طرحی خالقانه ارائه شود، اصیل و پرمحتوا و الهام بخش از ادبیات، تا این اهمیت در آینده ای بسیار نزدیک با کاربرد این ایده ها و طرح ها در ایران و تفاوت بارز آن به دلیل خاص بودنش در منطقه، احساس شود. روش تحقیق حاضر به شیوه ی کتابخانه ای حقیقی و مجازی و با ابزارهایی همچون سایت های معتبر علمی و فیش های کتابخانه ای صورت گرفته است. جامعه ی آماری اشعار شاهنامه و نمونه ی مطالعاتی در آن، نشانه شناسی رنگ ها در اشعار و پوشاک آن است. در واقع روش تجزیه و تحلیل داده ها بر پایه ی چارچوب نظری تحقیق «نظریات فردیناندو سوسور»، توصیفی-تحلیلی است. با شناخت دو شاخص مهم در نظریه های وی یکی شاخص دال و مدلول و دیگری شاخص ارزش و سیستم و تاثیری که این دو در کاربردشان به عنوان ایده و خلاقیت در خلق اثر و طراحی می گذارند می توانند مسئله ی انتخاب لباس را محتمل تر و آسان تر کنند. بطور کلی نتایج حاصل از انجام تحقیق حاضر، اذعان می دارد که پوشاک این کشور، آن طرح و رنگی را می طلبد که گویای ملیت و تمدن غنی و حاوی نشانه های عمیق فرهنگی اش باشد، با رهیافت نشانه شناسی چگونه یک امر ذهنی به امری عینی تبدیل می شود و بالعکس. پس می توان لباسی طراحی کرد که هویت بخش باشد و سرشار از مفهوم توام با زیبایی، تا بتواند وضعیت موجود، که چالشی عظیم در پوشاک است، را سامان ببخشد و مد و لباس این سرزمین را در جامعه به وضعیت و اصالتی مطلوب برساند.

کلیدواژه ها:

نشانه ، رنگ ، پوشاک ، شاهنامه