بررسی روان کاوانه ی نگاره "آبتنی شیرین" اثر شیخ زاده با تکیه بر مفهوم "نگاه خیره" و "میل" در اندیشه ژاک لکان

استفاده از رویکرد روان کاوانه برای خوانش آثار نقاشی ایران در مقایسه با سایر چارچوب های نظری کمتر مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است و این در شرایطی است که بررسی مدعاهای هنری از درجه ی نظریات روان کاوی می تواند معانی جدیدی را برای مخاطب و تفسیر هنری به ارمغان بزرگان نگارگری دوره های مختلف هنری ایران به عنوان منابع غنی از معنا و متن های فرهنگی، همواره ظرفیت های تاریخی و عرفانی آثار پرداخته شده و خلا نگاه روان کاوانه در بررسی هایی که تاکنون در حوزه ی پژوهش اثر هنری انجام می شناسد. در بررسی های که در روبه روی تفاسیر جدید، موضوع این رساله بررسی یکی از نگاه های تصویری با رویکرد روان کاوی لکان می باشد. هدف از این پژوهش خوانش روان کاوانه بر اساس مفهوم "نگاه خیره" و "میل" در نظریات لکان، برای واکاوی معنای نگاره "آبتنی شیرین" اثر شیخ زاده می باشد. سوال های پژوش بر این اساس شکل گرفته که چگونه مفهوم "نگاه خیره" و "میل" در این اثر نقش تعیین کننده ای دارد و چه تاثیری بر خوانش معنایی اثر می گذارد. روش تحقیق در این پژوهش به صورت توصیفی-تحلیلی است و برای تحلیل از چارچوب نظری روانکاوی لکان استفاده شده است. نتایج حاصل از این پژوهش بدین صورت بوده است که نقاش توانسته با ایجاد فضای گفتاری کنونی برای خود و ارائه جایگاه سوژه میل ورز و انگاره ی نگاه دیگری بزرگ، به خوبی حفظ و مسئولیت درایت اثر توانسته جایگاه شخص سومی را در تصویر به عهده ی بندبندی اثر گذاشته است.

کلیدواژه ها:

تصویری ، نقاشی ، روانکاوی ، لکان ، شیخ زاده ، آبتنی شیرین