تحلیلی بر نسبت میان نقاشی قهوهخانه با فرهنگ مذهبی عامه مردم

نقاشی موسوم به قهوه خانه برخالف جریان های نقاشی آکادمیک و نگارگری جدید، خارج از حوزه ی هنر رسمی رشد کرده است. این گونه نقاشی که آمال و عالیق ملی، اعتقادات مذهبی و روح فرهنگ خاص الیه های میانی جامعه شهری را باز می تابانید، تحت تاثیر مجالس عزاداری امام حسین (ع) و مجالس پهلوانی، حماسی، نقالی و همچنین شرایط اجتماعی و جنبش آزادی خواهی بعد از مشروطه پا به عرصه گذاشته است. این پژوهش در راستای مطالعه شرایط خاص اجتماعی دوران قاجاریه و شناخت نقش هویت ملی و مذهبی در پیدایش این هنر تصویری و به نقش درآوردن وقایع مقدس مذهبی و قصه های ملی و حماسی، پرسش از چگونگی بیداری و آگاهی فرهنگ عامه در راستای پاسخگویی به اعتقادات راستین مذهب شیعه و به طور کلی حماسه ملی و فرهنگی و مذهبی دارد. هدف از انجام این پژوهش، تحلیلی بر نسبت میان نقاشی قهوه خانه با فرهنگ مذهبی عامه مردم می باشد که به شیوه کیفی و از نوع بنیادی بوده و مبنای ماهیت و روش آن از نوع توصیفی، تحلیلی و تاریخی است. نتایج نشان داد که تداوم نقاشی قهوه خانه ای بر سه عامل پیوند میان هنرمندان با فرهنگ عامه، شناخت آنان از زیبایی های زندگی روزمره مردم و درک مظهر کمال و جمال در ذهن عامه و به کار گرفتن رنگ و قلم مو در جلوه گر ساختن مظاهر زیبایی های زندگی الهوتی و ناسوتی استوار است.

کلیدواژه ها:

نقاشی قهوه خانه ، فرهنگ عامه ، حماسه ، باور مذهبی