مطالعه سلوک هنرمند-صنعتگر در کتب مرصاد العباد رازی و قرآن کریم

سیر و سلوک نیز از رویارویی با جهان پیرامون است که مورد توجه بسیاری از اصحاب حکمت و عرفان قرار گرفته برای آن ادای تیز عنوان شده اند. در بیشتر موارد این ادب بدون در نظر گرفتن وضعیت اجتماعی سالک، صرفا با توصیف و ترک دنیا تاکید دارند و اخلاق در آن، به بی توجهی به مختارها و متمایز از عرف اجتماعی می گردد. در این میان اهمیت تلقی نمودن وظایف اجتماعی با خود متوجه به خلق هنجارهای متفاوت و متمایز از عرف اجتماعی می گردد. در میان مرصاد العباد کتابی است که نوعی هنجارشکنی با خود متناسب با وظایف اجتماعی و صنایع را مورد توجه قرار می دهد. از آنجایی که هنرمند در جامعه اسلامی به نوعی صنعتگر محسوب می گردد، این مقاله به دنبال آن است که سلوک هنرمندان صنعتگر را در مرصاد العباد و قرآن کریم مورد بررسی قرار دهد. بخشی از این کتاب به معرفی هنرمندان صنعتگر با ساختن و آفرینش و کار و به عبارتی به خواهی خود به بخشی از ارتباط با صدا و معنا آفرینش اختصاص دارد و بخش دیگر به وظایفی که بر عهده خود در قبال کار خود می پردازد. این مقاله اخلاق هنرمند-صنعتگر تعدی از سلوک توصیف و بررسی خواهد نمود. هدف برای هنرمند-صنعتگر، هم مخاطب و از طریق برقرار نمودن ارتباط که منابع الهی میباشد، تبیین می نماید و سپس وی را به رعایت تعهد خود در برابر این ارزش ملزم می سازد.

کلیدواژه ها:

مرصاد العباد ، سلوک ، صنایع ، هنرمند ، اخلاق