تجزیه و تحلیل مسجدجامع اردستان با رویکرد مرمت در جهت معماری پایدار

مسجد در ایران به عنوان عبادتگاه مسلمانان در زمان های گوناگون از تغییرات و دگرگونی هایی در کالبد و محتوا برخوردار بوده است. این امر حس پرستش مخلوق را در فطرت آدمی بیدار می کند، از جنبه دیگر حس زیبایی دوستی را با خود همراه کرده است. تجلی زیبایی دوستی در هنرنمایی انسان ها بروز کرده و این خود در خدمت حس قوی پرستش، عامل پرداختن به نفی ترین تجلیات هنر در عبادتگاه بوده است. مسجد تاریخی و مساجدجامع به طور قطع، بنای مذهبی اصلی اسلامی است که والاترین کارکرد آن، عبادت جمعی است. مسجدجامع اردستان یکی از نفیس ترین بناهای موجود در شهرستان که متعلق به دوره سلجوقی می باشد. این مسجد به عنوان نخستین مسجد دوطبقه تاریخ اسلام و دومین مسجد چهارایوانی شناخته شده است، این مسجد قدمتی چندهزارساله دارد که برای حفظ و نگهداری آن باید کوشا بود و مانع از تخریب و ویرانی آن شد. روش انجام این پژوهش توصیفی-تحلیلی می باشد. با توجه به اینکه مسجد در چند دوره ساخته شده است این امکان فراهم شد که به طور همزمان به مطالعه و تحلیل درباره مساجد متشابه پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

مرمت ابنیه ، معماری پایدار ، مسجدجامع اردستان ، معماری