بررسی نحوه عکاسی در مستندنگاری آثار شیشه ای

هنر شیشه گری در تمدن های خاور نزدیک منجمله؛ ایران، سوریه و مصر وجود دارد. اصالت این هنر در ایران، مربوط به دوره ساسانی، شیوه پارتی است که متاثر از تمدن روم شرقی یا بیزانس می باشد. پس از آن؛ حفاری در نقاط مختلف ایران همچون؛ سمرقند، جرجان، ساوه و نیشابور گواه وجود صنعت شیشه گری در ایران است. نکته مهم پس از کشف آثار متعلق به این هنر، مستندنگاری آنها از طریق هنر عکاسی است. هدف از انجام این پژوهش، بیان نکات مهم در بهترین شیوه عکاسی در جهت مستندنگاری این آثار می باشد. این پژوهش سعی دارد، با انجام مطالعات کتابخانه ای و روش تحقیق تاریخی و توصیفی-تحلیلی، به بررسی نقش عکاسی در مستندنگاری هر چه بهتر آثار شیشه ای بپردازد. نتایج پژوهش بیانگر آن است که؛ نحوه عکاسی از شیشه های باستانی به دلیل ظرافت و آسیب های احتمالی دارای شرایط خاصیست که در ادامه پژوهش به بررسی این عوامل پرداخته خواهد شد و بهترین شیوه عکسبرداری از این آثار بیان خواهد شد.

کلیدواژه ها:

مستندنگاری ، آثار شیشه ای ، شیشه های باستانی ، عکاسی ، مرمت آثار شیشه ای