بررسی مولفه های کالبدی اثرگذار در طراحی مرکز پرورش فکری و استعدادیابی کودکان در شهر تبریز با رویکرد ارتقاء خلاقیت از طریق فرم و فضا در معماری

از جمله مراکز مهم در تربیت و رشد کودکی می توان به کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان اشاره نمود که در کشورهای مختلف در حال سرمایه گذاری بر روی کودکان و نوجوانان صورت می گیرد. مراکز پرورش فکری کودکان با توجه به نیازهای خاص کودکان و شرایط محیطی باید طراحی شوند. هدف از این پژوهش بررسی مطالعات و چارچوب های نظری در زمینه طراحی مراکز پرورش فکری کودکان با رویکرد ارتقاء خلاقیت از طریق فرم و فضا در معماری است. در این راستا از روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از اطلاعات کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش شامل ۴۰ مرکز پرورش فکری کودکان در شهر تبریز به روش نمونه گیری خوشه ای و با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفته است. نتایج آماری پژوهش شامل ۴۰ مرکز پرورش فکری کودکان به عنوان نمونه به صورت هدفمند انتخاب شده اند. مدل مفهومی از آن حاکی است که طراحی محیط های کودک محور، محور افزایش سطح ارتباط کودک با محیط های مختلف و ارتباط اجتماعی جهت شناسایی و پرورش استعداد کودکان خواهد شد.

کلیدواژه ها:

مرکز پرورش فکری کودکان ، خلاقیت ، فرم و فضا ، تبریز