بازخوانی مفهوم ایمنی در کاربری درمانی

مفهوم ایمنی در ساختمان ها، همواره دغدغه پژوهشگران و معماران حرفه ای بوده است و روی کردهای گوناگونی در پژوهش های مرتبط با موضوع یاد شده به چشم می خورد. از زیرمجموعه های اصلی پژوهش های حوزه ایمنی ساختمان، می توان به بررسی ایمنی در هنگام وقوع حوادث غیرقابل پیش بینی مانند حریق و زلزله اشاره کرد. در میان کاربری های گوناگون، نقش ایمنی در بناهایی با کاربری درمانی پررنگ تر می نماید. نکات تضمین کننده ایمنی این ساختمان ها، توجه به دامنه وسیعی از شاخص ها شامل مقیاس، فضا، مدت زمان تخلیه، الگوریتم های مسیریابی، همچنین ارتفاع بنا، سرانه کاربری و... دربر می گیرد. هدف پژوهش حاضر بررسی ایمنی ساختمان هایی با کاربری درمانی است. بدین ترتیب با مرور ادبیات موضوع، نقش عناصر معماری در ایمنی بناهایی با کاربری درمانی مورد توجه قرار گرفته است. روش پژوهش حاضر که از نظر هدف، کاربردی به شمار می رود، ترکیبی بوده در گام نخست با غربالگری مقاله های مرتبط و دسترسی به عناوین کاربردی و در گام دوم با تحلیل توصیفی صورت کامل شده است. نتایج حاصل از بررسی پیش رو حاکی از آن است که بر اساس جمع بندی یافته های پژوهش ها، پشتیبانی مدیریت بحران، تعلیم متخصصین کارآمد، بهره گیری از تکنولوژی های نوین، طراحی سازگار و کنترل مستمر، مهم ترین عناصر در ارتقای سطح ایمنی ساختمان هایی با کاربری درمانی به شمار می آید.

کلیدواژه ها:

ایمنی ساختمان ، فضای ایمن ، کاربری درمانی ، مسیریابی