از فرم تابع عملکرد تا پارامتریسیسم (سیر تحول فرضیههای کلیدی در معم اری مدرن تا معاصر)

تحولات معماری از دوره مدرن تا معاصر، با تغییر پارادایمهای نظری و روشهای طراحی همراه بوده است. این مقاله به بررسی سیر تحول فرضیههای کلیدی در نظریه و عمل معماری می پردازد. در دوره مدرن، اصل «فرم تابع عملکرد» به عنوان شالوده تفکر معماران چون لوکوربوز و باوهاوس، بر پاسخگویی به نیازهای کاربردی و ساده سازی زیبایی شناسی تاکید داشت. با این حال، در دهه های اخیر همگام با پیشرفت فناوری های دیجیتال، تغییر نگرش به رابطه انسان-فضا، و ضرورت پاسخ به مسائل اکولوژیک و اجتماعی، به بازتعریف مفاهیمی چون کارکرد، فرم، و زیبایی شناسی در معماری معاصر انجام شده است. و پارادایمهای جدیدی همچون «پارامتریسیسم» ظهور کرده است که با استفاده از الگوریتم ها و پارامترهای پیچیده، فرم های پویا و سازگار با شرایط محیطی را جایگزین اصول جزمی مدرنیسم کرده است. این مقاله با بررسی سیر تحول فرضیههای کلیدی در معماری مدرن تا معاصر، از فرم تابع عملکرد تا پارامتریسیسم، به دنبال تحلیل تاثیر این تحولات بر شکلگیری فضاهای معاصر و آینده معماری است. در این مسیر، به نقش عوامل مختلفی مانند پیشرفت های تکنولوژیک، تحولات اجتماعی و فرهنگی، و چالش های زیست محیطی در شکلگیری و تغییر فرضیه های معماری پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

فرضیه ، مدرنیسم ، معماری معاصر