بررسی عملکرد دودکش های خورشیدی در ساختمان و ترکیب آن با سیستم های فعال و غیرفعال

این پژوهش به بررسی ترکیب دودکش های خورشیدی با سیستم های فعال و غیرفعال در بهینه سازی انرژی ساختمان ها می پردازد. دودکش های خورشیدی، به عنوان یک سیستم تهویه غیرفعال، با استفاده از انرژی خورشیدی و اثر شناوری، جریان هوای طبیعی را تقویت کرده و به کاهش مصرف انرژی، بهبود کیفیت هوای داخلی و افزایش آسایش حرارتی کمک می کنند. در مطالعات بررسی شده، نتایج بسته به شرایط اقلیمی و طراحی متفاوت بود. این پژوهش نشان می دهد طراحی بهینه، تنظیم ابعاد، انتخاب مواد مناسب و هماهنگی با ویژگی های اقلیمی، نقش بسزایی در کارایی این سیستم ها دارد. در نهایت، استفاده از دودکش های خورشیدی همراه با راهکارهای ترکیبی می تواند به شکل موثری در کاهش اثرات زیست محیطی و دستیابی به معماری پایدار کمک کند.

کلیدواژه ها:

دودکش خورشیدی ، سیستم های غیرفعال ، بهینه سازی انرژی ، تهویه طبیعی ، معماری پایدار