شناسایی الگوهای شکلی شناشیر در کشورهای مختلف

شناشیر بعنوان یکی از ویژگی های متمایز معماری سنتی ایران، نقشی اساسی در پاسخ به نیازهای اقلیمی و فرهنگی مناطق کوهسیری و نیمه کوهسیری ایفا می کند این عنصر معماری علاوه بر بهبود شرایط تهویه طبیعی و کنترل تابش آفتاب بعنوان نمادی از هویت فرهنگی منطقه نیز شناخته می شود در کشورهای عربی مانند عربستان، یمن، سوریه، بحرین و مصر سازه های شناشیری با نام و روشندان معماری مشهور است. پژوهش حاضر رویکرد تحلیلی توصیفی دارد و با مطالعه تحلیل مقایسه ای شناسه و تلاش در جهت شناخت الگوهای بیشتر در خانه های سنتی در کشورهای عربی است. مقایسه رویکردهای مختلف معماری سنتی در حوزه شکل شناسی، تزئینات و ساختار این سازه ها بر اساس داده های گردآوری شده از منابع کتابخانه ای و مقالات علمی معتبر تحلیل تطبیقی صورت گرفته است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که شناشیرها به طور کلی در حفظ حریم خصوصی، ایجاد سایه و تقویت زیبایی بصری معماری منطقه موثر بوده اند. شناسایی معماری منطقه می تواند در طراحی ساده تر و استفاده از چوب به عنوان مصالح اصلی، بهره وری بیشتر در طراحی های پایدار با کاهش مصرف انرژی و تقویت هویت فرهنگی مناطق کوهستانی و نیمه کوهستانی کمک شایانی کند.

کلیدواژه ها:

شناشیر ، روشندان ، معماری سنتی ، بوشهر ، اقلیم کوهسیری