نقش ارتباط درون-بیرون مدرسه ابتدایی در یادگیری تجربی کودکان

امروزه مطالعه تئوری های آموزشی نشان از توجه آموزش دهندگان کودک به آموزش های خارج از محیط کلاس در کنار آموزش های داخلی دارد. نظریه یادگیری تجربی یکی از متاخرترین نظریات آموزشی می باشد که استفاده از طبیعت را به عنوان ابزار آموزشی مهم مورد توجه قرار داده است. هدف از انجام این مقاله بررسی نقش ارتباط فضاهای درون-بیرون به عنوان یک مولفه معماری موثر در جهت امکان حضور بیشتر در طبیعت و ارتقا یادگیری تجربی کودکان می باشد. روش تحقیق از نظر هدف کاربردی، ماهیت آن کیفی بوده و روش گردآوری داده ها توصیفی-تحلیلی می باشد به این صورت که با مطالعه اسناد کتابخانه ای و مقالات معتبر داخلی و خارجی به بررسی موضوع و رویکرد پژوهش پرداخته شد. عوامل موثر در یادگیری تجربی استخراج شد و در سه بعد شناختی، فیزیکی و عاطفی-اجتماعی تقسیم بندی شد. سپس ارتباط با طبیعت به عنوان یک بستر مهم برای رشد تمام ابعاد یادگیری تجربی مشخص شد. و در پایان راهکارهای معماری برای ارتباط فضاهای درون-بیرون مثل شفافیت، پیوستگی، انعطاف پذیری و... پیشنهاد شد.

کلیدواژه ها:

درون-بیرون ، مدرسه ، یادگیری تجربی ، کودکان