نقش و جایگاه مصالح نو در معماری پایدار

امروزه یکی از بهترین مصادیق پایداری در معماری که سالها در برابر حوادث طبیعی باقیمانده اند معماری سنتی این مرز و بوم بوده است که با توجه به بکارگیری مصالح ساختمانی مناسب و شیوه اجرای مناسب حاصل گردیده است و به صورت علمی نیز می تواند صورت پذیرد و طرفی به شرایط حاکم بر صنعت ساختمان سازی کشور و دستیابی به این امر اجتناب ناپذیر است که استفاده از سیستم های سنتی در امر ساخت و ساز جلوگیری نیاز جامعه نموده و استفاده از فن آوری در این بخش اجتناب ناپذیر می باشد که به نیاز معماران به اطلاع از مشخصات فنی پتانسیل ها و امکانات تولید مصالح ساختمانی و شیوه های جدید ساخت و ساز می باشد تا بتوانند در برنامه ریزی و طراحی بناها از آنها بهره گرفته در جهت معماری پایدار حرکت کنند که برای دستیابی به معماری پایدار عملکرد بناها در مقابل حوادث طبیعی مثل زلزله یکی از پارامترهای مهم مطرح می باشد که برای دستیابی به عملکرد مناسب بناها در مقابل زلزله برنامه ریزی و طراحی بناها طوری صورت گرفته باشد که بتواند پایداری را کمک گیری از پتانسیل های نهفته مصالح ساختمانی و روش های مناسب بدست آورد.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، جایگاه مصالح ، نقش