ارزیابی حس مکان بر اساس مولفه های کالبدی و ادراکی (نمونه موردی آرامگاه شاه نعمت الله ولی)

مفهوم مکان و حس مکان یکی از مهمترین چالشهای پیش روی معماری معاصران است. گذشته بنا به توانایی بالایی برای برقراری تعامل بین انسان و فضا برخوردار بودند. اما امروزه با فضاهایی ایجاد می شوند که فاقد هویت و معنا بوده و صرفا متاثر از عالم پسا مدرن و تقلیدی بدون هدف است. تکرار الگوهای پوچ و غربی در ساختمانها موجب شده است که اصول خلق فضا و هویت متاثر مراتب فیزیکی و روانی گردیده است. آرامگاه شاه نعمت الله ولی به عنوان مجموعه ای که هندسه پیچیده مراتب دسترسی از جمله محیطی فیزیکی به مقبره را دارد، از این رو سعی شده است با مطالعه مبانی فضای معماری و حس مکان، با بررسی حس مکان در فضای خارجی و داخلی آرامگاه عمومی، از منظر مخاطبین پرسشنامه به صورت تصادفی و تحلیل آن به ارائه شاخص هایی برای بررسی ساختمان های امروزی از این منظر پرداخته شود. پس از بررسی های بعمل آمده مشخص گردید تا یک رویکرد با مخاطب مواجه شد که عوامل کالبدی (هندسه) حس مکان تاثیر دارد که مخاطبین بدون آگاهی از این قواعد متاثر از آنها می باشد. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از اطلاعات کتابخانه ای و اسنادی و سپس مصاحبه می باشد.

کلیدواژه ها:

حس مکان ، ادراک ، فضاهای معماری ، آرامگاه شاه نعمت الله ولی