بررسی تاثیر نور روز، سایه اندازی و جهت گیری بنا در بهینه سازی مصرف انرژی و پایداری ساختمان ها در مراحل اولیه طراحی

این پژوهش به بررسی تاثیر اصول معماری پایدار و طراحی اقلیمی بر بهینه سازی مصرف انرژی، کاهش هزینه های عملیاتی و محدود کردن اثرات زیست محیطی ساختمان ها می پردازد. در این راستا، بهره گیری از نور طبیعی، طراحی سایه اندازها، و جهت گیری مناسب ساختمان به عنوان راهبردهای کلیدی تحلیل شده اند. استفاده بهینه از نور طبیعی، علاوه بر کاهش مصرف انرژی الکتریکی، کیفیت محیط داخلی را نیز ارتقا می بخشد. طراحی اصولی سایه اندازها و انتخاب جهت گیری مناسب، به ویژه در اقلیم های گرم، با کنترل دما و کاهش وابستگی به سیستم های سرمایشی، نقش بسزایی در ارتقای آسایش حرارتی ایفا می کند. نتایج این پژوهش نشان می دهد که ادغام اصول طراحی اقلیمی در مراحل اولیه فرآیند طراحی می تواند منجر به ایجاد ساختمان هایی با عملکرد انرژی بهینه و اثرات زیست محیطی کمتر شود. این رویکرد نه تنها وابستگی به منابع انرژی غیرتجدیدپذیر را کاهش می دهد، بلکه گامی موثر در جهت حفظ تعادل زیست محیطی و توسعه پایدار به شمار می رود.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، اصول طراحی اولیه ، طراحی اقلیمی ، بهره وری انرژی