نقش آواشناسی در بهبود تجربه فضایی: مطالعه موردی عمارت چهل ستون قزوین

آواشناسی به عنوان شاخه ای از زبان شناسی به مطالعه اصوات گفتار انسان می پردازد و با خواص فیزیکی اصوات گفتاری مانند تولید فیزیولوژیکی، خواص آکوستیک، درک مخاطب و وضعیت نروفیزیولوژیکی ارتباط دارد. در معماری، آواشناسی به بررسی تاثیرات صوتی فضاها و نحوه تعامل اصوات با محیطهای معماری می پردازد. این مقاله به بررسی نقش آواشناسی در بهبود تجربه فضایی در عمارت چهل ستون قزوین می پردازد. با استفاده از روش تحقیق کیفی و تطبیقی، به تحلیل خواص آکوستیک و طراحی صوتی این بنای تاریخی پرداخته شده است. نتایج نشان می دهد که توجه به خواص آکوستیک و طراحی هوشمندانه فضاهای صوتی می تواند به بهبود کیفیت صوتی و تجربه شنیداری کاربران کمک کند. همچنین، این پژوهش به ارائه پیشنهاداتی برای بهبود طراحی فضاهای صوتی در عمارت چهل ستون قزوین پرداخته است. پیشنهادات شامل استفاده از مواد ساختمانی با خواص آکوستیک مناسب، طراحی هوشمندانه فضاهای صوتی و بهره گیری از تکنولوژی های نوین در بهبود تجربه شنیداری کاربران می باشد. این پژوهش همچنین به بررسی نظریه های مرتبط با آواشناسی در معماری و کاربرد آنها در طراحی فضاهای صوتی پرداخته و نشان می دهد که چگونه توجه به زوایای پنهان ادراکات حسی می تواند به بهبود کیفیت زندگی و تجربه فضایی کاربران کمک کند.

کلیدواژه ها:

آواشناسی ، تجربه فضایی ، خواص آکوستیک ، عمارت چهل ستون قزوین ، ادراکات حسی