معماری رشد محور: یک رویکرد نوین در طراحی مراکز کودکان کار دختر

معماری رشد محور به عنوان یک رویکرد نوین در طراحی محیط های آموزشی و نگهداری، تالش دارد نیازهای جسمی، روانی و اجتماعی کودکان را به طور همزمان پاسخ دهد. این مقاله به بررسی مفهوم معماری رشد محور در طراحی مراکز نگهداری و آموزش کودکان کار دختر می پردازد. ابتدا با مرور ادبیات موجود، تعاریف و اصول این رویکرد تحلیل می شود و سپس یافته های حاصل از تحقیق کیفی در قالب یک مطالعه موردی ارائه می گردد. نتایج نشان می دهد که این نوع معماری، با بهره گیری از طراحی انعطاف پذیر، فضاهای هنری و عناصر طبیعی، می تواند کیفیت زندگی کودکان را بهبود بخشد و به ارتقای توانمندی های آنان کمک کند.

کلیدواژه ها:

معماری رشد محور ، دختران کار ، مرکز نگهداری